6 راهی که تحصیلات رسمی میتوانید بر کیفیت عکاسی شما تاثیرگذار باشد

تنها در عرصه­‌ی هنر است که اصطلاح «خودآموخته» همچون نشان افتخاری بر گردن فرد آویخته می­شود. اگر در اینترنت چرخی بزنید، بدون شک با عکاسانی مواجه می‌شوید که در زندگی­‌نامه‌­ی وب‌سایتشان از اصطلاح «خودآموخته» استفاده کرده‌­اند. در جستجوهایم وب‌سایتی پیدا کردم که عنوانش این بود: «25 عکاس برتر خودآموخته». واقعاً؟!

مشاغل غیرمرتبط با هنر این «خودآموختگی» را ترویج نمی­‌دهند. پزشک خودآموخته؟ نه ممنونم، پزشک دیگری را انتخاب می­‌کنم. خلبان خودآموخته­‌ی هواپیما؟ نه منتظر پرواز بعدی می­‌مانم. وکیل خودآموخته؟ ترجیح می­‌دهم زندان رفتن را تجربه نکنم.

از آموزش‌­های عکاسی پدرم، مجلات و کتاب­‌ها که بگذریم، باید بگویم حس خوشایندی است که به عنوان یک عکاس خودآموخته شناخته شوی، مخصوصاً وقتی که مردم تو را عکاس خوبی بدانند؛ بنابراین وقتی که شانس تحصیل در یک مدرسه­‌ی هنری را پیدا کردم، شکی در دلم نشست که می‌­گفت باید خودت را از قید این نشان افتخار رها کنی. من یک عکاس خودآموخته بودم تا آن زمان که به یک «عکاس آموزش­‌دیده» تبدیل شدم و کارم را به عنوان دانشجوی کارشناسی ارشد هنرهای زیبا آغاز کردم.

در شرایطی که خودآموختگی موردتقدیر قرار می‌­گیرد، پرسش آنجاست که تحصیلات رسمی هنر چه مزایایی به دنبال دارد؟

1. زمان

خیلی از هنرمندان گلایه می­‌کنند که به اندازه‌­ی کافی برای هنر وقت نمی­‌گذارند. مسائل زندگی اغلب در این مسیر مانع می‌­شوند. کار، دوستان، خانواده، هزینه­‌ها، تلویزیون و … این فهرست ادامه دارد. ورود به یک مدرسه‌ی هنری شما را وادار می­‌کند تا برای هنرتان وقت بگذارید و بر خلاف سایر تجربه­‌های شما از مدرسه، اگر شما را وادار کنند تا کاری که دوستش دارید را انجام دهید، احتمالاً آن را با انرژی و اشتیاقِ تمام انجام خواهید داد. تحصیل در یک مدرسه­‌ی هنری نیازمند وقت است؛ اما با سرمایه‌­گذاری بر هنرتان انگار بر روی خودتان سرمایه‌ گذاری کرده‌­اید.

2. تمرین کردن

در یک مدرسه­‌ی هنری، شما هنر را تمرین خواهید کرد. تقریباً در هر زمینه‌­ای، تمرین و ممارست می‌­تواند بهترین نتیجه­‌ها را رقم بزند. اینکه شما ناچارید به‌ط­ور پیوسته هنری جدید تولید کنید باعث می­‌شود به شکل ناخودآگاه مهارت‌تان را بهبود ببخشید. این‌طور نیست که هر هفته فقط عکس بگیرید؛ شما پا به مسیری می‌گذارید که در طی آن، باید برای هر کلاس و هر ترم مجموع‌ه­ای از آثار را تألیف و گردآوری کنید.

اگر حس می­‌کنید که مهارت عکاسی شما به بالاترین حد ممکن رسیده، شاید خوب باشد که رفتن به یک مدرسه­‌ی هنری را در برنامه­‌تان قرار دهید. آنجا می‌آموزید که با چشمی انتقادگر به اثرتان نگاه کنید و هم‌زمان می­‌توانید بازخوردهای دیگران را دریافت کنید. تحسین شدن از سوی دوستان و خانواده خوب است، اما اگر اثرتان را در معرض دید افراد ناشناسی قرار دهید که بر این حوزه متمرکزند، قطعاً بینش تازه‌­ای به دست خواهید آورد. شاید از فهمیدن این نکته شگفت‌­زده شوید که همیشه جایی برای پیشرفت وجود دارد.

3. غوطه­‌ورسازی

اگر از عکاسی خوشتان می‌­آید، لذت حاصل از غوطه­‌ور ساختن خود در دریای هنر برای هفته‌­ها، ماه­‌ها و سال‌ها را تجسم کنید. برای من بهترین قسمت از یک کارگاهِ عکس، غرق شدن در دنیای عکاسی است. این کار به شکلی طبیعی مرا به اوج لذت می‌­رساند. تحصیل در مدرسه­‌ی هنری شبیه آن است که در یک کارگاه عکاسیِ مستمر شرکت کرده باشید.

در طول سال تحصیلی، من هفته­‌ای سه تا پنج بار بیرون می­‌رفتم و عکاسی می­‌کردم. شب­‌هایی که عکسی نمی‌گرفتم یا به خواندن درباره‌­ی عکاسی، ویرایش عکس، مرور عکس­‌های همکلاسی­‌هایم می­‌پرداختم و یا با بحث­‌های کلاسی پیرامون هنر درگیر بودم. اگر به عکاسی علاقه‌­مندید، حتماً شیفته­‌ی این خواهید شد که یک مدرسه­‌ی هنری نه ­تنها شما را به سمت خلق هنر می‌­کشاند، بلکه شما را بر آن می­‌دارد تا پیرامون تاریخ این ژانر، هنرهای دیگر و دیدگاه و نظر‌گاه مردم نسبت به هنر مطالعه کنید و بیاموزید.

4. معنا

من کسی بودم که فقط عکس­‌های خوبی می­‌گرفت. آدم­ها عکس­‌هایم را دوست داشتند. خیلی­‌ها به­ دنبال نسخه­‌های ایمیلی و چاپی عکس­‌ها و یا آدرس وب‌سایتم بودند. من احساس خوبی نسبت به کارم داشتم.

هفته­‌ی اول در مدرسه­‌ی هنری با این پرسش روبرو شدم که: «عکس خوبی است. چه معنایی دارد؟»

مدرسه­‌ی هنری وادارتان می­‌کند تا از معنای نهفته در تصویرتان حرف بزنید. اگر شما برای تصاویرتان معنایی قائل نباشید، مدرسه­‌ی هنری شما را به سمت خودکاوی سوق می­‌دهد. از این طریق می­‌توانید بفهمید که چرا شما بعضی عکس­‌ها را ثبت می­‌کنید و دیگران نه. جلوتر که بروید، می­‌توانید نسبت به هنری که خلق می­‌کنید و چراییِ آن آگاهی داشته‌ باشید؛ شکلی از خود اکتشافی.

5. شور و علاقه

موهبت بزرگی است که بتوانید در رشته‌­ی موردعلاقه‌تان تحصیل کنید. درباره‌­ی کارآمد بودن مدرک مدارس هنری می­‌توان بحث کرد. گذران زندگی برای یک هنرمند دشوار است، فارغ از اینکه چه هنری باشد.

یادتان هست که از تکالیف مدرسه هراس داشتید و از انجام مشق­‌های شب می­نالیدید؟ اگر به هنر، یا هرآن چه که برای تحصیل در زندگی‌تان انتخاب کرده­‌اید، علاقه­‌مند باشید، شما – به دور از شوخی- شیفته‌­­ی این خواهید شد که به مدرسه بروید و تکلیف دریافت کنید. دیگر مدرسه‌­ی تابستانی مایه­‌ی عذاب نخواهد بود.

برای من، فارغ‌­التحصیل شدن تلخ بود و شیرین. اگر می‌­شد اعتبار بیشتری کسب کرد من همچنان مدرسه‌­ی هنری را ادامه می­‌دادم. دوره­‌ی دکترای عکاسی چطور؟ کسی آشنایی دارد؟

6. روابط دوستانه

مدرسه­‌ی هنری شما را با افرادی احاطه می­‌کند که با شما علاقه­‌مندی­‌های مشترکی دارند. شما در معرض آثار آن‌ها قرار می­‌گیرید و آن‌ها در معرض آثار شما. می­‌آموزید که همکلاسی­‌هایتان چه حسی دارند و چگونه می‌اندیشند. تحصیل هنر تجربه­‌ی فراگیر صمیمانه­‌ای است که می­‌تواند به دوستی­‌های پایدار، ارتباطات حرفه‌ای، پیشرفت و چالش­‌های عکاسانه بیانجامد. دوستانتان شما را تشویق می­‌کنند تا هنرتان را بهبود ببخشید و شما آن­ها را تشویق می­‌کنید تا هنرشان را ارتقاء دهند.

نشان خودآموختگی! حمل کردن تو برای مدتی خوشایند بود، اما میل زمانه عوض می­‌شود و من از باز کردن تو از گردنم ابداً پشیمان نیستم.

استفاده از محتویات مجله کادر بدون ذکر منبع پیگرد قانونی دارد.

انتخاب: هستی ظهیری
مترجم: مژگان تاج‌الدینی
منبع: 6 Ways a Formal Education Can Benefit Your Photography | B&H eXplora